นายกรัฐมนตรีเป็นประธานการประชุมคณะหัวหน้าส่วนราชการระดับกระทรวงหรือเทียบ...

《洛神賦並序》 魏·曹植

《洛神賦並序》   魏·曹植

黃初三年，餘朝京師，還濟洛川。古人有言，斯水之神，名曰宓妃。感宋玉對楚王說神女之事，遂作斯賦。其詞曰：

餘從京域，言歸東藩，背伊闕，越轘轅，經通谷，陵景山。日既西傾，車殆馬煩。爾乃稅駕乎蘅皋，秣駟乎芝田，容與乎陽林，流盼乎洛川。於是精移神駭，忽焉思散。俯則未察，仰以殊觀。睹一麗人，於岩之畔。乃援御者而告之曰：”爾有覿於彼者乎？彼何人斯，若此之艷也！”御者對曰：”臣聞河洛之神，名曰宓妃。然則君王之所見也，無乃是乎？其狀若何？臣願聞之。”
    餘告之曰：其形也，翩若驚鴻，婉若遊龍，榮曜秋菊，華茂春松。髣髴兮若輕雲之蔽月，飄颻兮若流風之回雪。遠而望之，皎若太陽升朝霞；迫而察之，灼若芙蓉出淥波。穠纖得中，修短合度。肩若削成，腰如約素。延頸秀項，皓質呈露。芳澤無加，鉛華弗禦。雲髻峨峨，修眉連娟。丹唇外朗，皓齒內鮮。明眸善睞，輔靨承權。瓌姿艷逸，儀靜體閒。柔情綽態，媚於語言。奇服曠世，骨像應圖。披羅衣之璀粲兮，珥瑤碧之華琚。戴金翠之首飾，綴明珠以耀軀。踐遠遊之文履，曳霧綃之輕裾。微幽蘭之芳藹兮，步踟躕於山隅。於是忽焉縱體，以遨以嬉。左倚採旄，右蔭桂旗。攘皓腕於神滸兮，採湍瀨之玄芝。
   餘情悅其淑美兮，心振盪而不怡。無良媒以接歡兮，托微波而通辭。願誠素之先達兮，解玉佩以要之。嗟佳人之信修兮，羌習禮而明詩。抗瓊珶以和予兮，指潛淵而為期。執眷眷之款實兮，懼斯靈之我欺。感交甫之棄言兮，悵猶豫而狐疑。收和顏而靜志兮，申禮防以自持。
   於是洛靈感焉，徙倚徬徨。神光離合，乍陰乍陽。竦輕軀以鶴立，若將飛而未翔。踐椒途之鬱烈，步蘅薄而流芳。超長吟以永慕兮，聲哀厲而彌長。
    爾乃眾靈雜遝，命儔嘯侶。或戲清流，或翔神渚。或採明珠，或拾翠羽。從南湘之二妃，攜漢濱之遊女。嘆匏瓜之無匹兮，詠牽牛之獨處。揚輕袿之猗靡兮，翳修袖以延佇。體迅飛鳧，飄忽若神。陵波微步，羅襪生塵。動無常則，若危若安。進止難期，若往若還。轉盼流精，光潤玉顏。含辭未吐，氣若幽蘭。華容婀娜，令我忘餐。

是屏翳收風，川後靜波。馮夷鳴鼓，女媧清歌。騰文魚以警乘，鳴玉鑾以偕逝。六龍儼其齊首，載雲車之容裔。鯨鯢踴而夾轂，水禽翔而為衛。於是越北沚，過南岡；紆素領，回清揚；動朱唇以徐言，陳交接之大綱。恨人神之道殊兮，怨盛年之莫當。抗羅袂以掩涕兮，淚流襟之浪浪。悼良會之永絕兮，哀一逝而異鄉。無微情以效愛兮，獻江南之明璫。雖潛處於太陰，長寄心於君王。忽不悟其所舍，悵神宵而蔽光。
    於是背下陵高，足往神留。遺情想像，顧望懷愁。冀靈體之复形，禦輕舟而上溯。浮長川而忘反，思綿綿而增慕。夜耿耿而不寐，沾繁霜而至曙。命僕夫而就駕，吾將歸乎東路。攬騑轡以抗策，悵盤桓而不能去。

同仁堂

泰文繞口令 Jonas - Kwang Kao "Amazing Thailand" Version (Official MV)

คนน่ารักเขาว่ามักจะใจดี 

จะมีเวลาให้พี่คนนี้สักนิดไหม

อยากจะรบกวน ชวนมาทำอะไร 

ที่พี่ยังสงสัยอยู่ตั้งนาน

อยากสบตา อยากเห็นหน้า 

อยากศึกษาภาษาใจ

อยากให้เธอ มาเป็นครู 

อยากจะรู้พูดแบบนี้ ถูกต้องไหม

"กวางขาว อยู่กลางเขา 

ไปกลางเขา กวางขาวเดินมา 

ยะลา มาระยอง แล้วขึ้นล่อง 

ระหว่าง ระยอง ยะลา 

ยายกินน้ำลำใย น้ำลายยาย 

ไหลย้อยรดย่า 

กล้วยตานีปลายหวีเหี่ยว

เหลือหวีเดียวหิ้วห­วีเหี่ยวไป 

หิ้วหวีเหี่ยวมา 

เช้าฟาดผัดฟัก 

เย็นฟาดฟักผัด 

ผัดผักฟักขาว 

ชามเขียวข้างขวาคว่ำเช้า 

ชามขาวคว่ำค่ำควานคลำ ชามขาว 

ไก่ หมู หมึก กุ้ง หุง อุ่น ต้ม 

ตุ๋น อุ่น หมู หมึก กุ้ง ปลาเก๋า 

ซู่ซ่า ไปฉะเชิงเทรา 

มาเสาชิงช้า หมาหาย หมูหนี 

กินมันติดเหงือก กินเผือกติดฟัน 

กินทั้งมัน กินทั้งเผือก 

ติดทั้งเหงือก ติดทั้งฟัน 

ทหารแบกปืน เบิกปูน 

โบกตึก ก่อนไปโบกตึก 

ต้องแบกปืน ไปเบิกปูน 

กินมันติดเหงือก กินเผือกติดฟัน 

กินทั้งมัน กินทั้งเผือก 

ติดทั้งเหงือก ติดทั้งฟัน 

ทหารแบกปืน เบิกปูน ช่างมัน 

ติดทั้งเหงือก ติดทั้งฟัน 

กินทั้งมัน กินทั้งเผือก

泰國小學二年級課程 ภาษาพาที ๒ บทที่ ๑ น้ำใส

บทที่ ๑ น้ำใส  

     รู้จักคำ   นำเรื่อง  

 โบ

ราด

                                       

 บิน 

 ยิ้ม

  
         
                                                                                                                                                                                       

มอง 

ไหว้

รูป

 ปีก

       

   
                                                                                                                                                              

 แคร่ 

ถ้วย

สีเขียว 

พึ่บพั่บ

 

ตะกร้า  

               


                                                                                                  

ผู้หญิง

สีแดง  

 ไข่ 

                                                                                                                    

น้ำหวาน

หลังคา

                                                                                                                                   

น้ำแข็ง

น้ำแข็งไส

น้ำแข็งกด 

 ไม้เสียบ

                               

ย่ำเท้า

              

เต้นระบำ  

                                                                                                                                               

 ผมทรงน้ำพุ

 กระติก 

นั่งยองๆ

   

  ข้า                       อ้า                     ถ้า                            พอ       

   วาง                      บ้าง                  ถาม                         ห้าม       

    ฝาก                    จึง                     แน่น                        ก่อน           

   ก้อน                    รอบ                  ฟัก                           เก็บ 

   คง                       อด                     ใคร                         พร้อม

   พรวด                 ใกล้                     เหลือ                     หวาน      

   หยิบ                     โอ้โฮ                  เจ้าของ                   น่ากิน                

  สำหรับ                 ชื่นใจ                ขอโทษ                    ตั้งท่า        

  สลับ (สะ-หฺลับ)       เสียสละ  (เสีย-สะ-หฺละ)           รสชาติ  (รด-ชาด)                 

     น้ำใส

      “ภูผาภูผาอยู่ไหน”   
เสียงเด็กผู้หญิงเรียกหา   
     “อยู่นี่อยู่ทางนี้”
เสียงภูผาดังมาจากเล้าไก่ 


น้ำใสเจ้าของผมทรง
น้ำพุผูกโบสีชมพู  
เดินยิ้มเข้ามาในมือหิ้ว    
กระติกน้ำแข็งมาด้วย   
              ปีที่แล้วน้ำใสไปอยู่
กับตายาย   แต่ปีนี้กลับมาอยู่กับ
พ่อแม่   พ่อของน้ำใสคือควาญมิ่ง
เจ้าของพลายทะแนะ   ช้างที่ชอบคนพูดเพราะนั่นเอง
            “มีอะไรหรือน้ำใส” ภูผาถาม   
      “ขอนน้ำใสเก็บไข่บ้างนะน้ำใสชอบ” น้ำใส
วางกระติกนน้ำแข็งบนแคร่   เปิดประตูเล้าพรวด
เข้าไปไก่ทั้งเล้ากระพือปีกพึ่บพั่บ    บางตัวบิน
ชนหลังคา   บางตัวส่งเสียงร้อง    
               “อุ๊ย! ไก่ตกใจ   ขอโทษนะจ๊ะไก่จ๋า   
น้ำใสขอโทษจ้ะ”  น้ำใสนั่งยองๆยกมือไหว้
ไปรอบเล้า   ใครเห็นคงอดขำไม่ได้    ภูผาส่ง
ตะกร้าให้น้ำใส   ทั้งสองคนช่วยกันเก็บไข่อย่าง
เงียบๆ     ต่างรู้ว่าถ้าไก่ตกใจมันจะไม่ออกไข่ 
ภูผาเก็บไข่ไม่หมดเหลือไว้ให้แม่ไก่ฟักไข่บ้าง
           น้ำใสยืนรอจนภูผานำไข่ไปให้แม่แล้วจึง

ชูกระติกน้ำแข็งในมือให้ภูผาดู

     “มีของมาฝากภูผาและใบโบกใบบัวด้วย”  

พูดจบ    น้ำใสวิ่งนำหน้าภูผาไปหาเพื่อนช้างทันที
      ใบโบกใบบัวชูงวงโบกหูแกว่งหางต้อนรับเ 
พื่อนใหม่   เสียงกระดึงดัง โป๊กเป๊ก 
กระพรวนดัง  กรุ๋งกริ๋ง
     น้ำใสเปิดกระติกน้ำแข็งให้ภูผาดู  “โอ้โฮ! 
น้ำแข็งกด” ภูผาร้องอย่างดีใจที่เห็นของชอบ 
     น้ำแข็งไสถูกกดจนแน่นตามรูปถ้วย๔ แท่ง
มีไม้เสียบสำหรับถือ   ราดนํ้าหวาน
สีเขียวสีแดงสลับสีดูน่ากิน
“ดึงไม้ออกก่อนนะภูผา  แล้วป้อนใบบัว
น้ำใสจะป้อนใบโบกเอง”
     พอน้ำแข็งเข้าปาก   รสชาติหวานเย็น
ใบโบก  ใบบัว  ส่ายงวง  โบกหู  แกว่งหาง  และ
ย่ำเท้า  เหมือนเต้นระบำ   เสียงโป๊กเป๊ก กรุ๋งกริ๋ง
ดังเป็น  จังหวะ  เฮ้อ! ชื่นใจอร่อยจัง  

     ภูผาและน้ำใสหยิบนน้ำแข็งกดขึ้นมาดูดบ้าง “เฮ้อ! ชื่นใจ  อร่อยจัง  ทั้งหวานทั้งเย็น”
ภูผาพูด
     “โอ๊ะ! โอ๊ะ! ใบโบกอย่าแย่งนี่ของน้ำใส”
เสียงน้ำใสเอะอะ  ภูผาหันไปดู  ใบโบกใช้งวง
ดึงแขนน้ำใสให้เข้าไปใกล้พร้อมทั้งอ้าปาก
รอน้ำแข็งกดอีก

     “อย่า! อย่า! ใบโบก” เสียงภูผาร้องห้าม
ตั้งท่าจะวิ่งเข้าไปช่วย   แต่ไปไม่ได้   เพราะถูก

ใบบัวดึงแขนไว้เหมือนกัน

      น้ำใสและภูผาหันมามองหน้ากัน  หัวเราะ

ดังลั่น  แล้วทั้งสองก็เสียสละของอร่อยให้

เพื่อนช้างที่น่ารักไป

อธิบายเพิ่ม   เติมความรู้

อ่านคำและสังเกตพยัญชนะต้น
ไก่ดำ         จำดี          ปีจอ       กอบัว  ตัวโต        ของเขา     เสาผุ       สุขาหาถุง         หุงข้าว     แม่น้ำ     คำพูดรูดม่าน       งานวัด      นัดแนะ      
อ่านคำและสังเกตสระ 

มานะ            ปะผุ         จุใจ           ไปเกาะ

เงาะดี           สีเทา         เสาไฟ        ไฝดำ

คำขอ           งอมือ         ถือสา         มาเถอะ

เลอะเทอะ    เฉอะแฉะ   แคะหู         ชูฝา

ตายาย          พายเรือ      เสือสาด       คาดเอว 

อ่านคำและสังเกตตัวสะกด 

เสียงดัง          ทั้งสอง     ร้องห้าม     ถามตอบ

รอบดึก           นึกถึง       ดึงแขน     แน่นเหนียว

เลี้ยวซ้าย         ย้ายของ     มองกัน       หันตาม

สามเดือน        เพื่อนช้าง   หางแกว่ง    แย่งชิง

วิ่งแข่ง       แสงแดด    แปดศอก    บอกกล่าว

อ่านผันวรรณยุกต์      อักษรกลาง 

ไก        ไก่   ไก้      ไก๊     ไก๋

จา        จ่า     จ้า      จ๊า      จ๋า

ดำ      ด่ำ    ด้ำ      ด๊ำ      ด๋ำ

บาง    บ่าง   บ้าง    บ๊าง    บ๋าง

แตน    แต่น  แต้น  แต๊น   แต๋น

อ่านผันวรรณยุกต์      อักษรสูง 

           ไข       ไข่      ไข้

            ผา       ผ่า      ผ้า

            ถา       ถ่า      ถ้า

           หาง     ห่าง    ห้าง

           แขน     แข่น   แข้น

อ่านผันวรรณยุกต์      อักษรต่ำ 

         ไค      ไค่        ไค้

          มา       ม่า       ม้า

          นำ       น่ำ       น้ำ

         ชาง      ช่าง      ช้าง

          แคน     แค่น   แค้น

 ฝึกอ่านคำ

         พ่อแม่      แก้ไข      ให้ช่วย      ด้วยกัน

         วันพระ    จ๊ะจ๋า        น่ารัก        ฟักไข่

         ไก่ตื่น       ชื่นใจ      ใช้ดี           ปีก่อน

         ต้อนรับ    กลับแล้ว  แก้วน้ำ        ย่ำเท้า

         เข้าไป      ไม่ยุ่ง        กรุ๋งกริ๋ง      ฉิ่งฉับ

         รับน้อง    ร้องเรียก   เปียกโชก   โป๊กเป๊ก

 ฝึกอ่านประโยค

แม่ไก่ออกไข่

น้ำใสวิ่งนำหน้าภูผา

ภูผาและน้ำใสหัวเราะดังลั่น

น้ำใสป้อนน้ำแข็งกดให้ใบโบก

ใบโบกชูงวง แต่ใบบัวแกว่งหาง

อ่านคล่อง ร้องเล่น

                    เย็นเย็น 
     โป๊กเป๊ก กรุ๋งกริ๋ง กรุ๋งกริ๋ง 
น้ำแข็งอร่อยจริง ขอกินอีกหน่อย 
     ลูกช้างชอบกินน้ำแข็งกด 
ราดน้ำแดงสีสด ชื่นใจไม่น้อย
      ขออีก ขออีก ช้างชอบ 
เย็นเย็น กรอบกรอบ อร่อย อร่อย 

กิจกรรม ชวนทำ ชวนคิด

๑. ต่อคำคล้องจอง และร้องเล่น
นักเรียนช่วยกันคิดคำคล้องจองเติมในช่องว่าง
และชวนกัน ร้องเพลงร้องเล่น  แม่ไก่ของฉัน
๒.วาดภาพและแสดงความคิดเห็น
แบ่งกลุ่มนักเรียน ให้แต่ละกลุ่มวาดรูปน้ำแข็งกด
พร้อมกับระบายสีให้สวยงาม แล้วแต่ละกลุ่มช่วยกัน
บอกว่าน้ำแข็งกดมีรสชาติเป็นอย่างไร เปรียบเทียบได้กับอะไร 
เช่น เย็นเหมือน...หวานเหมือน...
๓. ต่อเติมภาพ
ครูแจกภาพใบหน้าที่ยังไม่มีผม ให้นักเรียนออกแบบทรงผมตามที่
ชอบเขียนชื่อทรงผมที่วาด หรือให้เพื่อนบอกว่าเป็นผมทรงอะไร